این پژوهش با هدف ارائه الگویی جهت توانمندسازی مدیران واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران (منطقه سه) انجام شده است. روش پژوهش توصیفی زمینه یابی بوده است. جامعه آماری آن را روسا و معاونین واحدها، روسا و معاونین دانشکده ها، مدیران گروه ها، مدیران و مسئوولین ادارات دانشکده ها (مسوولین امور اداری، آموزشی و پژوهشی) در واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران (منطقه سه) در سال تحصیلی92-1391 که 750 نفر در 17 واحد دانشگاه های آزاد اسلامی استان مازندران (منطقه سه) با درجات دانشگاهی مختلف بودند، تشکیل داد. نمونه، شامل کلیه روسا و معاونین واحدها، روسا و معاونین دانشکده ها، مدیران گروه ها، مدیران و مسوولین ادارات دانشکده ها در 6 واحد دانشگاهی چالوس، ساری، نور، نکا، بهشهر و محمودآباد بود. حجم نمونه نیز بر اساس فرمول کوکران و مطابق جدول کرجسی و مورگان 253 نفر (216 نفر مرد و 37 نفر زن) انتخاب گردید. روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای بود. برای گردآوری داده ها نیز از روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. در روش میدانی، پرسشنامه بسته پاسخ با 100 گویه در مقیاس پنج گزینه ای لیکرت تنظیم گردید که مولفه های توانمندسازی مدیران را مورد سنجش و اندازه گیری قرار داد. داده های جمع آوری شده نیز در محیط SPSS طبقه بندی و میزان ضریب اعتماد با روش آلفای کرونباخ برای این ابزار محاسبه گردید. برای ارائه الگو از نرم افزار مدل سازی LISREL در قالب توصیف و تحلیل، ارائه گردیده است. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده و تایید آن توسط تحقیقات قبلی و نظریه های موجود، می توان نتیجه گرفت که چارچوب ارائه شده از پشتوانه نظری، تجربی و اعتبار کافی برخوردار است و اجرای آن، به منظور توانمندسازی مدیران واحدهای دانشگاهی پیشنهاد می گردد.

بررسی مدل ­های رهبری در شرایط پیچیده و عدم قطعیت امروزی بیانگر آن است که مدل­های رهبری سنتیِ مبتنی بر رقابت و سلسله مراتبی، پاسخگوی چالش ­های محیطی پیش روی سازمان­ها نیستند و لزوم توجه به سبک­هایی از رهبری احساس می ­شود که پیرو محور هستند. بدین منظور، پژوهش حاضر با کشف معنا و ساختار بنیادین رهبری فداکارانه انجام شد. جامعه مورد مطالعه، نیروهای عملیاتی سازمان­های امداد و نجات (آتش­نشانی و فوریت­های پزشکی) شهر مشهد می­ باشند که 18 نفر تا رسیدن به اشباع نظری به صورت نمونه ­گیری هدفمند انتخاب گردیدند. استراتژی مورد استفاده پدیدارشناسی و ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختار یافته بود. استحکام پژوهش از طریق چهار معیار قابلیت اعتبار، انتقال ­پذیری، قابلیت اطمینان و تأییدپذیری مورد بررسی قرار گرفت و نتایج تحلیل داده­ ها با کمک نرم افزار تحلیل کیفی MAXQDA انجام شد. مطابق یافته­ های پژوهش سیزده زیرمؤلفه در قالب سه مؤلفه دسته­ بندی شدند. مؤلفه ­های کشف شده مبین رهبری فداکارانه از منظر مشارکت­ کنندگان عبارتند از: گذشتن از دارایی­ های مادی و معنوی، گذشتن از منابع قدرت و جان فشانی. در انتها برمبنای مؤلفه­ های احصاء شده، توصیفی از معنا و ساختار رهبری فداکارانه ارائه شد. از دیدگاه نیروهای عملیاتی سازمان ­های امداد و نجات، رهبری فداکارانه، سبک مدیریتی است که در آن، فرمانده و مدیر عملیاتی با تأکید بر آرمان­های خود، از دارایی ­های مادی و معنوی و منابع قدرت گذشت می­ کند و در نهایت سطح گذشت از منافع با جان فشانی به اوج می ­رسد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رویکرد روان نمایشگری بر کاهش ناکامی و افزایش تنظیم هیجانی کودکان کار و خیابان 18-14 سال شهر اراک انجام شد در یک طرح شبه آزمایشی، تعداد 22 کودک کار و خیابان از بین کودکان کار و خیابان 18-14 سال تحت پوشش خانه مهر چ به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای داده شدند. برای گروه آزمایش 10 جلسه مشاوره گروهی به مدت 2 ساعت و یکبار در هفته با رویکرد روان نمایشگری اجرا شد. برای ارزیابی سطح ناکامی و تنظیم هیجانی به ترتیب از مقیاس دشواری های تنظیم هیجانی گراتز و پرسشنامه ناکامی روزنزوایگ بهره گرفته شد. تاثیر مداخله انجام شده به کمک مقایسهپیش آزمون و پس آزمون ارزیابی گردید. نتایج پژوهش حاضر بیانگر آن بود که رویکرد روان نمایشگری بر کاهش نوع ناکامی در عامل های تسلط مانع و بقای نیاز موثر است اما باعث ایجاد تغییرات معناداری در عامل دفاع از خود نشد. همچنین، . اجرای متغیر مستقل ( روش روان نمایشگری ) باعث ایجاد تفاوت معناداری در تنظیم هیجانی در ابعاد عدم پذیرش، اهداف، تکانه، آگاهی و راهبردها بین دو گروه شده است اما این رویکرد نتوانسته است تفاوت معناداری در شفافیت هیجانی ایجاد نماید. بنابراین به طور کلی می توان رویکرد روان نمایشگری را مداخله ای موثر برای کاهش ناکامی و افزایش تنظیم هیجانی کودکان کار و خیابان دانست

زمینه و هدف: در دهه های اخیر، سازمان ها به علت مشکلات اقتصادی و اداری متعدد با چالش های عظیمی در ادارة امور خود مواجه شدند که آن ها را واداشت تا برای مسائلی همچون انگیزش شغلی و حفظ و نگهداشت نیروهای انسانی خود اهمیت زیادی قائل شوند. این پژوهش با هدف بررسی چارچوب انگیزشی نیروی انسانی متخصص در سازمان ها اجرا شده است.روش: این پژوهش از نوع کیفی، توسعه ای، تفسیری و استقرایی است که با رویکرد فراترکیب و روش تحلیل محتوای کیفی اجرا شده است. منابع اطلاعاتی را مقاله های منتشر شده در دو پایگاه داده ای داخلی (مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی و نورمگز) و پایگاه خارجی (الزویر و تامسون روترز) تشکیل می دهد. بعد از گردآوری مقاله های منتشر شده از پایگاه های اطلاعاتی یادشده، بر اساس شاخص مدنظر پژوهشگران، مقاله های منتخب برای بررسی انتخاب شدند.یافته ها: پس از بررسی و ترکیب نتایج مطالعات منتخب، 110 کد توصیفی به دست آمد که این کدها در 40 مضمون اولیه، 16 مضمون سازمان‏دهنده و 4 مضمون فراگیر طبقه‏بندی شدند که عبارت‏اند از: 1. بسترسازهای اولیه، مشتمل بر جهت‏گیری سازمان (شامل اسناد بالادستی، جهت‏گیری اجتماعی و ارزش‏های سازمانی)، راهبردهای سازمانی (امنیت شغلی، عدالت سازمانی و توازن کار و زندگی)، جو سازمانی (روابط اجتماعی)؛ 2. بسترسازهای ثانویه، مشتمل بر رهبری (رهبری کارمندمدار، ویژگی‏های فردی رهبر و رهبری خودکفا)، عوامل شغلی (طراحی شغلی و الزامات شغل)، محیط کار (شرایط فیزیکی کار و موقعیت جغرافیایی محل کار) و همکاران (توانمندی همکاران و تعامل با همکاران)؛ 3.  کارکردهای مدیریت منابع انسانی، مشتمل است بر جذب و استخدام (بهره‏گیری از رویه‏های علمی و جذب مبتنی بر شایستگی و مهارت)، آموزش و توسعه (آموزش‏های بدو و ضمن خدمت، آموزش مبتنی بر به‏کارگیری مهارت و ایجاد بانک شایستگی)، مدیریت عملکرد (ارزیابی نتیجه‏محور، بهره‏گیری از نتایج ارزیابی‏ها در برنامه‏ریزی شغلی)، روابط کار (توجه به نظرات کارکنان، نظرسنجی و اطلاع‏رسانی)، معماری سازمانی و ارتباطات (طراحی ساختار شبکه‏ای، طراحی نظام پیشنهادها و منتورینگ سازمانی) و جبران خدمات (پرداخت‏های نقدی، کمک هزینه، پرداخت‏های مالی و امکانات مالی)؛ 4. پیامدها که پیامدهای فردی (انگیزشی و مشارکتی)؛ پیامدهای سازمانی (ماندگاری و چابکی) و پیامدهای فراسازمانی (رضایتمندی و اجتماعی) را در برمی‏گیرد.نتیجه گیری: این چارچوب می‏تواند مبنایی برای برنامه‏ریزی سازمان‏ها باشد تا بتوانند نیروی تخصصی خود را که از تجربه ها، دانش، تخصص و مهارت های منحصربه فرد برخوردارند، در سازمان‏ها نگه دارند. شایان ذکر است که پیش‏نیاز صحیح اجرای چارچوب مطرح شده در سازمان های دولتی و غیردولتی کشور، تدوین و اجرای سیاست‏ها و استراتژی متناسب با نیروی انسانی متخصص است.

زمینه و هدف: برای تعیین ویژگیهای نحوی سبک یک نویسنده باید میزان خروج وی از نحو معیار و پایه تبیین شود. نحو معیار، شکل عادی قرار گرفتن اجزای جمله در هر زبان است که خنثی و بدون برجستگی است. بنابراین ازطریق آن به نکته ای درباره ذهن و اندیشۀ نویسنده نمیتوان پی برد؛ اما اگر جایگاه یکی از اجزای جمله نسبت به صورت طبیعی آن، نحو معیار، تغییر کند، از آن در جایگاه نقطه ای برای تأمل سبک شناسیک میتوان بهره برد؛ زیرا بر مبنای نظریۀ تقارن سبک و اندیشه، این دو موضوع همواره در کنار هم قرار دارند و رابطه ای دوسویه میان آنها برقرار است. ساختار صرف و نحو یکی از قلمروهایی است که سبک و شیوۀ بیان هر اثر را مشخص میکند و بر انسجام اثر تأثیر دارد. ساختار جمله ها و چیدمان واژه ها در هر اثر نمایندۀ سبک دستوری و نحوی آن است که در پایان به شناخت و تبیین سبک نویسندۀ آن می انجامد. با توجه به این هدف، برخی ساختهای نحویِ نشان دار بر مبنای نظریه DSL بصورت تطبیقی تحلیل شده تا ضمن نشان دادن جزئیاتی از هنرِ زنانه نگاری این نویسنده در زمینه الگوها و ساختارهای نحوی، به شناخت شگردهای آنها در بازنمایی جایگاه اجتماعی زنان ازطریق ساختارهای نحوی پی برده شود. در میان ساختهایِ نشان دارِ نحوی، بیشتر بر «جابجایی اجزای جمله» و «تغییرات آرایش نحوی» تمرکز شده است. رابین لیکاف بیان میکند اگر واژگان را کنار بگذاریم و به سراغ نحو برویم، درمییابیم بخش زیادی از گفتار زنان به لحاظ «نحوی» نامتعارف است. روش مطالعه: پژوهش حاضر به شیوه تحلیلی-تطبیقی تلاش میکند تا با تکیه بر رویکرد رابین لیکاف نشان دهد که سیمین دانشور بعنوان نویسنده ای که درباره زنان مینویسند، چگونه ساختهای دستوری و نحویِ نشاندارِ مختلف و متنوّع را با ملاحظۀ بافت زبانی و موقعیتی در خدمت القای معنی و پیام موردنظر خویش قرار داده است؟ یافته های تحقیق: یافته های پژوهش نشان میدهد که این نویسنده با خودآگاهی، برخی ساختهای نحوی را بطور معناداری در خدمت القای معنی و جلب توجّه مخاطب قرار داده اند و فرضیه های مدّنظر رابین لیکاف در زمینه تأثیر جایگاه اجتماعی زنان بر الگوهای گفتاری آنها را تأیید کرده اند. زبان فارسی برخلاف سایر زبانها از جمله انگلیسی، ظرفیت بالقوّه بزرگی در زمینه الگوهای نحوی در اختیار کاربران این زبان در حوزه نظم و نثر قرار میدهد. نتیجه گیری: زبان شخصیتهای داستانی زن در دو رمان «جزیره سرگردانی» و «ساربان سرگردان» با پیش بینیهای مدّنظر رابین لیکاف در سطح نحو زبان مطابقت و همخوانی دارد.

در مقایسه با روش تمرین انفرادی، روش تمرین زوجی و مشارکتی روشی است که در آن افراد در گروه های دونفری و یا بیشتر برای یادگیری مهارت های حرکتی باهم مشارکت می کنند و به نظر می رسد این روش ها با افزایش کارایی و اثربخشی شرایط تمرین ویژگی های یک محیط بهینه آموزشی را داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه رویکردهای آموزش انفرادی، زوجی و مشارکتی بر یادگیری کاتای هیان شودان شوتوکان کاراته بود. در این پژوهش 36 دانش آموز دختر با رنج سنی 10-9 سال انتخاب و پس از 12 جلسه آموزش اولیه پیش آزمون کاتای هیان شودان، به سه گروه تقسیم شدند. در ادامه پس از مدت 3 ماه تمرین کاتا، به روش تمرین انفرادی، زوجی و مشارکتی عملکرد آن ها ارزیابی و بعد از یک هفته فاصله آزمون یادداری گرفته شد. تجزیه وتحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر انجام شد. نتایج آزمون نشان داد که نمرات پیشرفت شرکت کنندگان (001/0=, P 14/174=F)، تعامل پیشرفت در نوع تمرین (001/0=, P 1724/5=F) و تفاوت بین گروه های تمرینی (006/0=, P 08/6=F) معنادار است. نتایج مقایسه زوجی نشان داد که بین گروه آموزش انفرادی و زوجی تفاوت معنی داری وجود دارد؛ اما تفاوت بین گروه آموزش انفرادی و گروهی معنادار نبود. روش تمرین زوجی، علاوه بر مقرون به صرفه بودن ازلحاظ مصرف انرژی و فضای آموزشی، اثربخشی بیشتری نسبت به روش های آموزشی سنتی آموزش کاتا در کاراته داشته و در رشد عاطفی-اجتماعی یادگیرنده مفید واقع خواهد شد.

در تدوین سیاست های کلی برنامه هفتم توسعه باید به استعدادهای منطقه و مشارکت های محلی توجه ویژه نمود. هدف پژوهش حاضر بررسی رویکرد آینده نگر مناسب در تدوین برنامه هفتم توسعه بوده و آن را مورد بررسی تحلیلی قرار داده و به همراه آن راهکار های لازم را ارائه می دهد. پژوهش حاضر بر اساس هدف، کاربردی و از منظر نحوه جمع آوری و تحلیل داده ها در حوزه مطالعات توصیفی است. مقاله حاضر ابتدا از طریق مطالعات کتابخانه ای و بررسی اسنادی به صورت نظری و با استفاده از روش روش تجزیه و تحلیل شکاف به تحلیل شکاف بین  وضعیت موجود با اهداف در نظر گرفته شده پرداخته است..نتایج تحقیق نشان می دهد که پیـاده سـازی تفکـر توسعه منطقه ای در حوزه کارکردی فعالیتهای اقتصادی و اجتمـاعی و با استفاده از رویکرد آینده نگاری منطقه ای قابلیت تحقق پیدا میکند و در این چرخه تمایزها و استعدادهای منطقه ای  باید بصورت تفصیلی مورد توجه قرار گیرد.همچنین بایستی به منظور تامین عدالت مناطق و ایجاد فرصت برابر، دسترسی همگانی به خدمات و دستاوردهای توسعه و نیز در راستای اجرای سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی و به منظور ایجاد تعادل و بهره مندی از امکانات مناطق و ارتقای توانایی در برابر انواع تهدیدات، توجه به توسعه منطقه ای مورد توجه ویژه قرار گیرد.:یافته های این پژوهش با بررسی رویکرد آینده نگر توسعه در ایران قدرت مطالعه را در راستای یافتن نتایج معنی دار و کمک به برنامه ریزان و سیاستگذراران برنامه هفتم توسعه افزایش داده و از تحلیل آنها با تکیه بر مستندات جمع بندی مناسبی ارائه می دهد .

هرچند تالاب ها زمانی بهترین تفرجگاه­های ایران به شمار می­رفتند، ولی در اثر عواملی همچون مدیریت غیرکارا، تعارض انسان-تالاب، تعارضات اجتماعی و عوامل طبیعی، بسیاری از آنها امروزه خشک شده و از بین رفته­اند. مقاله حاضر با هدف ساماندهی تالاب هشیلان کرمانشاه از طریق ظرفیت­سازی و مشارکت اجتماعی، بر اساس یافته­های حاصل از اجرای طرح ساماندهی تالاب هشیلان با رویکرد ظرفیت­سازی اجتماعی انجام شده است. شیوه پژوهش، مشارکتی با کارکرد تحقیق در عمل است. جامعه آماری پژوهش، نهادهای محلی و دولتی و همچنین زنان و مردان روستاهای حوضه تالاب مخصوصاً روستاییان هشیلان است. برای ساماندهی تالاب هشیلان، از ابزار سیپا (برقراری ارتباط، آموزش و آگاهی عمومی) به عنوان ابزاری برای ظرفیت­سازی و مشارکت اجتماعی استفاده شد. برای برقراری ارتباط با جامعه و نهادهای محلی و دولتی در جهت برجسته‏سازی اهمیت تالاب، جشنواره­ای برگزار و کارگاه­های آموزشی برای مردم روستای هشیلان اجرا شد. همچنین در راستای ارائه برنامه­های راهبردی، نشست­هایی با معتمدان محلی تدارک دیده شد و از طریق پرسشنامه موردبررسی قرار گرفتند. داده‏ها با نرم افزار SPSS26 تحلیل شدند و تکنیک SWOT مورد استفاده قرار گرفت. طبق نتایج، برقراری ارتباط، آموزش، آگاهی و همچنین برگزاری جلسات آموزشی، مهم ترین عوامل مؤثر در حفاظت و حمایت از تالاب هشیلان به دست آمدند. همچنین توسعه گردشگری و بهره­برداری پایدار می تواند نقش مهمی در توانمندسازی جوانان روستایی و کسب درآمد پایدار داشته و زمینه را برای کاهش مهاجرت آنها به نقاط اطراف فراهم کند.